Χέι, Τζον

(Hay, 1838 – 1905). Αμερικανός συγγραφέας και πολιτικός. Όταν αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Μπράουν, εξάσκησε αρχικά το επάγγελμα του δικηγόρου στο Σπρίγκφιλντ, αλλά λίγο αργότερα όταν ανέλαβε πρόεδρος των ΗΠΑ ο Αβραάμ Λίνκολν, διορίστηκε ιδιαίτερός του. Από το 1865 έως το 1870 διετέλεσε διπλωματικός υπάλληλος στο Παρίσι, στη Βιέννη και στη Μαδρίτη. Όταν γύρισε στις ΗΠΑ διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών (1879-91). Το 1897 διορίστηκε πρέσβης στο Λονδίνο και τον επόμενο χρόνο ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών στο οποίο έμεινε έως τον θάνατό του (1905). Tην περίοδο κατά την οποία ήταν υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύθηκε τους όρους ειρήνης με την Ισπανία, μετά τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο του 1898. Κατόρθωσε εξάλλου να εξασφαλίσει τα αμερικανικά συμφέροντα στην Κίνα κατά την εξέγερση των Μπόξερς, αλλά επωφελήθηκε και από την ευκαιρία να εγκαινιάσει τη λεγόμενη πολιτική της ανοιχτής θύρας στην Κίνα. Το 1901 σύναψε με την Αγγλία τη σύμβαση Χέι-Πόνσφοουτ που αφορούσε το άνοιγμα της διώρυγας του Παναμά, την οποία ακολούθησαν παρόμοιες συμβάσεις με την Κολομβία και τον Παναμά, θεωρείται ένας από τους ικανότερους Αμερικανούς διπλωμάτες της εποχής του. Εκτός από την πολιτική ασχολήθηκε και με την ποίηση και τη συγγραφή διαφόρων έργων. Σημαντικότερα από αυτά θεωρούνται: Μπαλάντες της κομητείας Πάικ (1871), Καστιλλιανές ημέρες (1871), τα Ποιήματα (1890) και η βιογραφία Αβραάμ Λίνκολν (σε συνεργασία με Τ. Νίκολεϊ, 1890).